Burun Estetiği Ameliyat öncesi kan tahlilleri ve tetkikler

Burun Estetiği kararı verdikten sonra aslında ameliyatın hemen olacağını sanıyordum. Yani “tarihi alırsın, o gün gidip olursun” gibi düşünüyordum. Ama işin içine girince anladım ki öyle değilmiş. Ameliyattan önce bir sürü tahlil ve kontrol yapılması gerekiyormuş. Doktorum bana “önce seni bir sağlık kontrolünden geçireceğiz” dediğinde biraz gerildim. Çünkü içten içe “ya tahlillerimde bir şey çıkarsa, ya ameliyat iptal olursa” korkusu vardı.

İlk olarak kan tahlili yapıldı. Sabah aç karnına gittim, kan verdim. O gün kendimi resmen check-up’a girmiş gibi hissettim. Kan sayımı, pıhtılaşma, karaciğer böbrek değerleri, enfeksiyon olup olmadığına kadar her şeye baktılar. Çünkü ameliyat basit gibi görünse de sonuçta genel anestezi alıyorsun ve vücudun buna uygun olmalı. Sonuçlar çıkana kadar inanılmaz stres oldum. Laboratuvar sonuçlarını alırken elim ayağım titriyordu. Neyse ki değerlerim normal çıktı. O an resmen üzerimden bir yük kalktı. Çünkü “tamam, artık önümde engel yok” dedim.

Kan tahlilinden sonra akciğer filmi ve EKG istediler. EKG çekilirken kalbim daha hızlı atıyordu. Hemşire bile güldü, “sakin ol, heyecandan kalbin coşmuş” dedi. Çünkü o an ameliyatın iyice yaklaştığını hissetmiştim. Akciğer filminde de sorun çıkmadı. Bu kontroller bana aslında güven verdi. Çünkü içten içe insan “ya vücudum kaldırmazsa” diye korkuyor. Ama her şey temiz çıkınca “tamam, ben bu ameliyata hazırım” duygusu geldi.

Ameliyat öncesi ayrıca burun içim de detaylı incelendi. Endoskopla baktılar, eğrilik nerede, burun etlerim ne durumda diye kontrol ettiler. O an biraz rahatsız edici olsa da çok önemliydi. Çünkü doktorum bana ameliyat sırasında sadece dışını değil, içini de düzelteceğini söyledi. Yani hem estetik hem fonksiyonel olacak. Bu da bana çok iyi hissettirdi. Çünkü sadece görüntü değil, sağlık kısmı da çözülecekti.

En çok zorlandığım kısım açlık kısmıydı. Ameliyat öncesi 8-10 saat aç kalman gerekiyor. Bunu duyunca “eyvah” dedim. Çünkü ben aç kalmaya dayanamayan biriyim. Ama sağlık için şartmış. Ayrıca sigara ve alkol de yasak. Ben zaten çok kullanmıyordum ama yine de dikkat ettim. Çünkü ameliyat sırasında en ufak bir risk olsun istemedim.

Tahliller sırasında hemşirelerle sohbet ettim. Bana “korkma, bunlar rutin şeyler, her ameliyat öncesi yapılıyor” dediler. Onların rahat tavrı beni rahatlattı. Çünkü ben aşırı panik biriyim, en ufak şeyi büyütüyorum. Ama onlar öyle sakin davranınca ben de biraz gevşedim.

Sonuç olarak, ameliyat öncesi tahliller aslında gözümü korkutmuştu ama sonrası bana güven verdi. Çünkü o raporları elime aldığımda artık kesin olarak biliyordum: vücudum bu ameliyatı kaldıracak. İçimdeki korkular biraz daha azaldı. Hatta o gün eve giderken “tamam, artık geri dönüş yok, bu iş olacak” diye düşündüm. Yani tahliller sadece sağlık kontrolü değil, bana psikolojik bir hazırlık da oldu.

Şimdi dönüp baktığımda iyi ki bu tetkikler yapılmış diyorum. Çünkü insan ameliyat öncesi bin tane şey düşünüyor: ya kalbim durursa, ya anesteziyi kaldıramazsam… Ama o raporları görünce “tamam, hiçbir sorun yok” diyorsun. Ve bu da seni hem fiziksel hem ruhsal olarak ameliyata hazırlıyor. Açıkçası benim için en stresli ama en rahatlatıcı adımlardan biriydi.