Burun Estetiği : Doktorun bana önerdiği burun şekli
İlk muayeneye gittiğimde en çok merak ettiğim şeylerden biri de “acaba doktor bana nasıl bir burun önerir” sorusuydu. Çünkü benim kafamda yıllardır hayalini kurduğum bir görüntü vardı. İnternette gördüğüm bazı ünlülerin burunlarını beğeniyordum, hatta gizli gizli telefonuma ekran görüntüleri alıp saklıyordum. Ama bir yandan da biliyordum ki, herkesin yüzü farklı, bana yakışacak olan başkasının burnu olmayabilir. O yüzden doktorun fikri benim için çok önemliydi.
Doktorum fotoğraflarımı çektikten sonra bilgisayarda simülasyon yapmaya başladı. Önce mevcut halimi gösterdi, sonra da küçük oynamalar yaptı. Kemerimi düzeltti, burnumun ucunu biraz kaldırdı, burun sırtını inceltti. Ekranda ortaya çıkan görüntüye baktığımda resmen nefesim kesildi. Çünkü yıllardır görmek istediğim şey tam karşımdaydı. Ama aynı zamanda biraz da korktum. Çünkü “ya ameliyat sonrası böyle olmazsa” diye düşündüm. Yine de doktor çok net konuştu: “Birebir aynısı olmayacak ama çok benzeri olacak. Önemli olan yüz hatlarına uygun, doğal bir burun yapmak.”
Ben doktoruma hayalimdeki burnu anlattım. Dedim ki, “ucunun biraz kalkık olmasını istiyorum ama çok değil, çünkü yapay durmasın. Burun sırtım daha ince olabilir. Yan profilden baktığımda daha zarif bir çizgi görmek istiyorum.” O da bana hak verdi. “Senin yüz hatların zaten yumuşak, çok kalkık bir burun sana yapay durur. Kemerini alacağız, ucunu biraz kaldıracağız ama doğallıktan kopmayacağız. İnsanlar senin ameliyat olduğunu değil, daha uyumlu bir yüzün olduğunu fark edecek” dedi. İşte bu cümle benim için çok kıymetliydi. Çünkü ben gerçekten de “ameliyatlı gibi” görünmek istemiyordum.
Bazı arkadaşlarım bana “minik bir Fransız burnu yaptırsana, çok tatlı olur” diyordu ama doktorum bu fikre karşı çıktı. “Senin yüzün yuvarlak, gözlerin büyük. Çok küçük bir burun yüzüne gitmez. Hatta seni olduğundan farklı birine dönüştürür. Biz senin burnunu küçültmeye değil, yüzüne uydurmaya çalışacağız” dedi. O an kafamda şimşekler çaktı. Çünkü yıllarca hep başkalarının burunlarını kendime yakıştırmaya çalışmıştım. Ama aslında bana yakışacak olan, yüzümle orantılı olan burundu.
Simülasyonda gösterdiği halim gerçekten beni çok etkiledi. İlk defa kendimi öyle görünce “işte ben buyum” dedim. Ama doktor özellikle uyardı: “Simülasyona fazla bağlanma. Bu bir fikir verir ama sonuçta doku, kemik, kıkırdak farklı davranabilir. Biz elimizden geleni yaparız ama birebir kopyası olmaz.” Bu uyarı önemliydi çünkü forumlarda çok okumuştum: simülasyonda gördüğüne aşık olup sonra ameliyat sonrası “aynısı olmadı” diye hayal kırıklığı yaşayan çok olmuş. Ben de bu hataya düşmek istemedim.
Doktor bana ayrıca nefes alma sorunumu da düzelteceğini söyledi. Yani estetik dışında sağlık için de ameliyat olacaktım. Bu da içimi rahatlattı. Çünkü ailem estetik kısmına karşı çıksa da sağlık için olunduğunu duyunca biraz daha yumuşamışlardı. Doktor, içerideki eğriliği düzelteceğini, burun etlerimi küçülteceğini anlattı. Bu sayede hem güzel görünecek hem de rahat nefes alabilecektim. O an düşündüm: “Bu ameliyat bana hem estetik hem sağlık kazandıracak. Daha ne olsun.”
Doktorun bana önerdiği burun aslında tam da hayalimdeki gibiydi ama biraz daha gerçekçiydi. Ben bazen hayallerimde fazla küçük ve fazla kalkık düşünüyordum. Ama o bana doğalı önerdi. Ve iyi ki de öyle oldu. Çünkü şimdi dönüp bakınca yapay bir burun bana hiç yakışmazmış. İnsan bazen hayalini abartıyor ama doktorun tecrübesi seni gerçekçi bir çizgiye çekiyor.
Muayene odasından çıktığımda kafamda net bir görüntü vardı. Artık nasıl bir buruna sahip olacağımı biliyordum. Tabii ufak farklılıklar olabilirdi ama genel hatlarıyla doktorumun dediği şeye güvenmiştim. Çünkü bana “seni sen olmaktan çıkaracak bir şey yapmayacağız, seni daha sen yapacağız” demişti. Ve bu cümle bana yetti.
Sonuç olarak doktorun bana önerdiği burun şekli yüzüme uygun, doğal, kemersiz ve hafif kalkık bir burundu. Yani ne çok iddialı ne de çok sıradan. Tam kıvamında, tam bana ait. Ve o gün içimden “işte bu, yıllardır istediğim şey” dedim. Korkum vardı ama heyecanım daha büyüktü. Çünkü artık biliyordum: hayalini kurduğum burna çok yakındım.
